शंभूराजे !
करेल वार छातीवर अशी
हिंमत इथे कोणात नाही ,
सुटेल धर्म माझा कसा
तो कुण्या एकात नाही !
स्वाभिमानी हे कातडं माझे
कसे परके होईल मातीपासून ,
सहजासहजी सुटेल अशी
सापाची ती काही कात नाही !
दळूनी जातो रक्त जात्यावर
घेऊनी हाती इमानी भाकरी ,
उष्टेपाष्टे जिरेल कसे हो
गिधाडापरी आम्ही खात नाही !
शिवविचारांची तलवार सदा
मनमंदिरात मी जपली आहे ,
कसे पेलू शकाल तिला तुम्ही
सामर्थ्यवान तुमचे हात नाही !
हो हो केले कैक कावे
तुम्ही मला झुकवण्याचे ,
झुकेल मरणासमोरही अशी
ह्या " शंभूची जात " नाही !
_ जगदंब जगदंब !
जात : स्वराज्य
धर्म : स्वराज्य !
sagar_09
dead soul ...
-
sagar_09 6w
-
मेल्यावर देह जळेल ही पण ,
जीवंतपणीच आत्मा जळतोय त्याच काय ?
©sagar_09 -
ये मोकळया हवेत तू ,
घे तुला... कवेत तू ।
©sagar_09 -
जखम !
" जखम बोलते जखमेशी
आज तु भरू नको ,
खपली काढून वाह जराशी
आतल्याआत मरू नको !
कित्येक दिवस होतीस मुकी
आज मौन धरू नको ,
वाचा फोडून मार गिरकी
पाहून कोणाला कचरू नको !
पुन्हा पुन्हा त्याच चुका
आता तु करू नको ,
सहजासहजी नाही सुटका
लढण्याआधीच हरू नको !
जखम बोलते जखमेशी
आज तु भरू नको ,
खपली काढून वाह जराशी
आतल्याआत मरू नको ! "
©अज्ञातवासी -
sagar_09 97w
#sgr09
क्षणभंगुर !
शब्द कशाला माणसाचा
मी अपुला कुत्रा पाळतो ,
थेंब हवा कुणा पावसाचा
मी अपुला अश्रू ढाळतो !
फुलं कशा देवा चढवू
मी माझा जीव माळतो ,
तेल फुका पणतीत ठेवू
मी माझा मला जाळतो !
वर्षा कामाची देह भिजला
आत्मा उगा एकटा वाळतो ,
काळ कधीचा दारी आला
आत्मा उगा वेळ टाळतो !
चाळण झाली पुरती माझी
तरी अजूनही व्यर्थ चाळतो ,
निजली निवांत काया माझी
तरी अजूनही रक्त गाळतो !
©अज्ञातवासी.
-
वरात दे !
सोयीनुसार सदैव साथ दे
मरणोत्तर सोडून कात दे !
जमेल तेव्हा हसून पाहा
खुशाल दुःखाला दात दे !
घिरट्या मार तुटून पड
समोरासमोर ती मात दे !
जप रे नशिबाच्या ओव्या
अखेरीस कर्माला हात दे !
चालू राहूदे मुखवटे डाव
पाठोपाठ सदैव घात दे !
किरणे बिछाना नव्हे ऊन
उशाशी स्वप्नांची रात दे !
जरूर नाचेल मीही तेव्हा
एक शेवटची वरात दे !
©अज्ञातवासी -
अज्ञानी !
मावळला सुर्य
संगतीला चंद्र
तरी का हा जीव
अज्ञानी अंधारात !
काळोखाचा वारा
भयाचा सुगंध
मानवी हा देह
भ्याड नपुंसक !
किती काय बोला
किती काय सांगा
करी खरे स्वतःचे
कोटीचा हो मूढ !
चाले वेडेवाकुडे
करी दुःखाशी सलगी
सोयीनुसार करी
आपली सोयरे निश्चित !
भाग्य म्हणे माझे
कर्म न तो करी
रिताच तो राही
विना आत्मज्ञानी !
©अज्ञातवासी -
sagar_09 117w
येण्याने तिच्या !
नकळत होऊन जाते
नाते नवेच बनू लागते ,
ओठांवरती आपल्या मग
हसू नवेच खुलू लागते !
सारे जग आपणास
निराळेच भासू लागते ,
येण्याने कोणाच्या
आपले जीवनच बदलू लागते !
आरश्याशी आपली मैत्री
हल्ली घट्ट होऊ लागते ,
काव्यमय सारेच मग
आपणास वाटू लागते !
मुकपणेच संवाद साधणे
आपणासही जमू लागते ,
येण्याने कोणाच्या
आपले जीवनच बदलू लागते !
रंगहीन चित्रही आपणास
रंगीत ते दिसू लागते ,
कोमजलेले ते फुलही
पुन्हा नव्याने उमलू लागते !
अवकाशापरी जीवनात आपल्या
नवीच चांदणी चमकू लागते ,
येण्याने तिच्या
आपले जीवनच बदलू लागते !
©अज्ञातवासी
#sgr09।। येण्याने तिच्या ।।
( मथळा पाहा )
©अज्ञातवासी -
sagar_09 117w
" विसावा ! "
नऊ महिन्यांच्या शोधानंतर
अस्तित्वाचा सुगावा लागतो ,
जन्मताच आपल्याला मग
आवाज रडण्याचा करावा लागतो !
पडत पडत , रांगत रांगत
धडा जीवनाचा शिकावा लागतो ,
काहीएक करण्याआधी
चटका तव्याचा लागावा लागतो !
पहिले पाऊल टाकण्यासाठी
आधार भिंतीचा घ्यावा लागतो ,
बोबडे बोल उच्चारण्यासाठी
आवाज श्रीचा ऐकावा लागतो !
एकदोन अन् बाराखडी सोबत
घास गणिताचा खावा लागतो ,
रडत रडत मग आपणास
मार्ग शाळेचा धरावा लागतो !
मित्र मैत्रिणी अन् शिक्षक
आदर नात्यांचा राखावा लागतो ,
हसत खेळत आपणास तो
संवाद प्रेमाचा साधावा लागतो !
होते कॉलेज मिळते डिग्री मग
मांडव लग्नाचा उभारावा लागतो ,
एकमेकांच्या मग सोबतीने
रथ कुटुंबाचा ओढावा लागतो !
असेच कायम दौडत राहून
आवाज टापांचा करावा लागतो ,
अंती मात्र आपणास हो
श्वास अखेरचा मोजावा लागतो !
गेल्यानंतर आपणास मग
विधी स्वतःचा पाहावा लागतो
सरण्यावरच्या ह्या प्रवासात
आधार "विसाव्याचा" घ्यावा लागतो !
©अज्ञातवासी
#sgr09।। विसावा ।।
( मथळा पाहा )
©अज्ञातवासी -
भटकंती !
वाट अंधारी , कोणास तारी
लाट किनारी , सर्वांस मारी !
रक्ताच्या गाठी , कडवट नाती
पोकळ लाठी , होतेच माती !
क्षणात इथे , क्षणात तिथे
सर्वची रिते , सर्वची रिते !
खोटा विचार , खोटा संसार
देई हुंकार , देई हुंकार !
चेहऱ्यावर मुखवटा , किती रंगछटा
खालीची राहतो , आयुष्याचा ओटा !
गारच वारा , आठवणींच्या गारा
कुणाचा असतो , मनावर थारा !
जायी हिंडावया , पाय बावळी
नित्यची फसवे , मन चांडाळी !
अवगुणी देह , सदगुणी कोण
संत म्हणती , तुच ओळख !
अंतरीच देव , तरी धडपड
व्यर्थ भटकंती , तुझी वणवण !
©अज्ञातवासी
-
ग़ज़ल
तुम्हें चाहते है, दिल-ओ-जाँ से हम.. बात झूठी तो नहीं है
ख़ुली निग़ाहों में, देखते है ख़्वाब.. ऐ रात झूठी तो नहीं है
अभी फ़ासले हुए है, दरमियान हमारे..... तो क्या हुआ है
दौर-ए-वक़्त में झाँकना, हुई मुलाक़ातें ख़ठ्ठी तो नहीं है
हरगिज़ मालूम न गिरेगा.. ख़ामियाँ किस में रही थी यहाँ
कसम-ए-वादे किए थे जो हमने, वो सारी टूटी तो नहीं है
ख़ामख़ा मग़्मूम हो जाती तुम...... आते-जाते ख़्यालों में
वक़्त बहुत है पास हमारे..... अभी साँसें छूटी तो नहीं है
यूँ ही बीता देंगे उम्र... जाँ-निसार कर... तुम्हारे लिए हम
बद'दुआ मिले भी कितनी जाँ... किस्मत रूटी तो नहीं है
आईनों सोहबत रहबर हुआ हूँ 'विशू' किस्सा किसे सुनाए
बाब वैसी है कल की..... चदर इस पर से उठी तो नहीं है
©gazal_e_vishal -
odysseus_2 20w
ग़ज़ल (Male version)
हुए हैं दूर क्यों हम हर ख़ुशी से
सज़ा ये क्यों मिली है ज़िंदगी से
बसा है इस नजर में अक्स जिनका
मिले वो आज फिर से बेरुखी से
लिखा था उन निगाहों में कि अब वो
न गुज़रेंगे कभी फिर इस गली से
सुकूं की चाह थी लेकिन करें क्या
जुड़ा नाता हमारा बेकली से
बहारों ने उजाड़ा बाग़ जिसका
शिकायत क्या करेगा वो किसी से
न शोलों से न बिजली के क़हर से
हमारा घर जला है चांदनी से
@charudatta_kelkar
(Loose Translation - (prose))
Why have I been pushed away
from every happiness?
Why has life inflicted upon me
this punishment?
The one whose image dwells
eternally in my eyes...
hurt me by being painfully
cold to me
Carved in those eyes
was the clear message that...
she would never pass
through my alley again
It's peace(that) I had been striving for...but...sadly...
all that I received is restlessness...
and disquiet
Now that my paradise has
been destroyed by spring -
the season of rejuvenation - itself...
Is there anyone who will listen to my grievances?
My abode has been burned
down by moonlight
Neither flames nor lightning has
brought about this destruction...
@miraquill @writersnetwork #miraquill #ghazal #geetghazal01 #hindi #urduहुए हैं दूर क्यों हम हर ख़ुशी से
सज़ा ये क्यों मिली है ज़िंदगी से
बसा है इस नजर में अक्स जिनका
मिले वो आज फिर से बेरुखी से
लिखा था उन निगाहों में कि अब वो
न गुज़रेंगे कभी फिर इस गली से
सुकूं की चाह थी लेकिन करें क्या
जुड़ा नाता हमारा बेकली से
बहारों ने उजाड़ा बाग़ जिसका
शिकायत क्या करेगी वो किसी से
न शोलों से न बिजली के क़हर से
हमारा घर जला है चांदनी से
@charudatta_kelkar
Why have I been pushed away
from every happiness?
Why has life inflicted upon me
this punishment?
The one whose image dwells
eternally in my eyes...
hurt me again by being painfully
cold to me today
Carved in those eyes
was the clear message that...
he would never pass
through my alley again
It's peace(that) I had been striving for...but...sadly...
all that I received is restlessness...
and disquiet
Now that my paradise has
been destroyed by spring -
the season of rejuvenation - itself...
Is there anyone who will listen to my grievances?
My abode has been burned
down by moonlight
Neither flames nor lightning has
brought about this destruction...
©charudatta_kelkar
©odysseus_2 -
टूटते है, संभलते है, चलते है, इंसान जो है
साँसों तले बोझ उठाते, यही पहचान जो है
©gazal_e_vishal -
gazal_e_vishal 8w
@bal_ram_pandey शुक्रिया भाइ जी..
लगा जैसे याँ अब कोई नहीं है
जिसे हम दिल से अपना कह सकेतुम ही हो!
सुकूँ मिले दिल को जभी अहबाब आए
दु चश्म से फ़िर निकल कर आब आए
हूँ ज़िंदा कहीं किसी दिल में मौजूद अभी
तबस्सुम-ए-गुल खिलाते ऐ ख़्वाब आए
बे-शक़ दरमियान कमी वस्ल की अपनी
जभी हुई वस्ल तो जज़्बात बेताब आए
तुमसे मिले तो उस पल जहाँ जीत जाते
गुज़रे किस्से फ़िर लब-ओ-लबाब आए
दफ़न कर दर्द-ओ-ग़म वस्ल के ख़ातिर
दिल-ओ-दिमाग़ याँ पर क़ामयाब आए
तुमीं थे हम-दर्द, हम-सफ़र, हम-नफ़स
अर्से बाद शब में निकल आफ़्ताब आए
©gazal_e_vishal -
bhairavi4 24w
प्रेमात जादू असते असं म्हणतात
मग असं होईल का रे?
हे श्वास थांबल्यावर
आलेच कधी झुळूक होऊन तुझ्या ओढीने तूला भेटायला
तेव्हा ती मीच आहे हे तुला कळेल का रे?
जरा वाटेल थांबावं
दोन क्षण तुला न्याहाळावं
आत्म्याची तृप्ती होईल
इतकं तुला जगून घ्यावं
पण तुटणाऱ्या माझ्या जिवाची वेदना
तेव्हा तरी तुला कळेल का रे?
त्याहिपेक्षा आधी जमलंच तर
तु एक जरूर कर
वाट चुकवून एकदा तरी येऊन जा
विस्कळलेल्या श्वासानां
एकदा तु भेटून जा
तुला काय गवसेल काय उमगेल
हे ठाऊक नाही
तुझ्या वाटेवर रोखून धरलेल्या
माझ्या श्वासांची मात्र तृप्ती होईल
म्हणून बघ जमतंय का
आलीच आठवण माझी
तर वाट चुकवून
एक भेट शेवटची
नक्की मला देऊन जा...
©bhairavi4 -
bhairavi4 24w
तू भेटलास
याचा आनंद खरंच शब्दांत व्यक्त करता येईल
इतका मोजका नाही
देह भान विसरून मी तुझी झाले
कि माझ्या श्वासांवरही आता माझा हक्क उरला नाही
तू वेडाऊन टाकलंस मला
मोहरून गेले मी तुझ्या स्पर्शाने
इतकी गुंतले तुझ्यात कि
मी माझी उरले नाही.
©bhairavi4 -
anandsardar 23w
तस्वीर तुम्हारी अब मैं देखता कहां हूं
अपने ही दिल के अंदर अब मैं झांकता कहां हूं
©anandsardar -
bhairavi4 23w
नजर से नजर मिली
और हम उनके हो गये...
दुनियावालोंने हर बार कि तरह
रिश्ते को नाम देने कि जिद कि
और हम नजरोकी मुलाकात को
इश्क का नाम देकर
हमारी आखरी सांस तक तुम्हारे नाम कर गये.
©bhairavi4 -
जरा आहिस्ता मार, तमाचा ए - जिन्दगी...
चेहरे पर निशान, अब दिखने लगे हैं...
©aadushuvach -
simu_bittu 105w
Translation for the poem since poem is in Marathi...
She understands my point of view always
Leaving her opinion aside
Whenever I feel lost from world
She hugs me tight
Her eyes are full of love
She's full of affection
May the world be against me
She's always there with me
To make me a better person
She takes efforts day n night
She's definition of love
She's my God, she's my MOM
I'm like body
And she's my shadow who never leaves my side
#pyaar #dosti #maa #mirakee #osrMauli... (Mother)
Samjuni ghete mala nehmi
Swatahchi iccha baajula thevun
Jevha haarte jagaashi mi
Baste mala mithit gheun
Baraste Prem bharpur
Itki premal tichi najar
Maayane bharlela asto
Sadaiv ticha padar
Jag jhala majhya virudh
Tari ti majhya sobatach aste
Kartrutva vaan banvaayla mala
Dis raat kasht karatach aste
Premaachi paribhasha aahe ti
Tich majhi devi, tich maauli
Deh aahe mi ni aahe
Ti majhi saath na sodnaari saavli
©simu_bittu
